Ons leven is een constante ontwikkeling

Een vlinder begint als rups, kruipend over bladeren en takken opzoek naar voedsel. Hierdoor kan een rups groeien tot het uiteindelijk groot genoeg is om zichzelf terug te trekken. Het transformatieproces wordt dan duidelijk zichtbaar. De rups wordt een pop en na enige tijd is de rups klaar om zichzelf te laten zien. De rups heeft tijd genomen voor deze transformatie, de vleugels zijn sterk en het vertrouwen om zichzelf te laten zien aan de wereld is er. In zijn nieuwe gedaante kruipt de vlinder uit de pop, rustig en beheerst, stapje voor stapje vindt de vlinder een weg naar buiten. De vlinder vliegt de wijde wereld in.

Wij doen hetzelfde, veilig in de baarmoeder begint ons transformatieproces en vanaf de geboorte is de transformatie zichtbaar. We eten en drinken, leren vaak eerst rollen en kruipen tot onze benen de kracht hebben om te staan. Wanneer we gaan lopen leren we de wereld steeds beter kennen. Soms gebeurt dit geleidelijk aan, maar in de meeste gevallen maken we sprongen.

Toen ik net moeder was keek ik vaak welke groeisprongetjes L maakte. Meestal was hij dan een periode onrustig, huilerig en ging het slapen ook wat minder. Aan het eind van zo’n periode kon hij weer iets nieuws. In de klas bij de kleuters zie ik nu hetzelfde. Kinderen raken gefrustreerd, omdat ze iets niet kunnen, trekken zich terug zijn moeilijker te bereiken en dan ineens bloeien ze weer op en lijken ze groter en kunnen ze meer.

Bij kinderen is de transformatie zichtbaar, zij uiten zich vaak nog puur en instinctief. Hoe ouder we worden hoe meer we onze gevoelens tijdens zo’n transformatie wegstoppen of verbergen. Bij kinderen vertrouwen we op een natuurlijke transformatie, maar als we kijken naar onze eigen transformatieprocessen kijken vergeten we te vertrouwen op het proces. Laten we ons leiden door frustratie en niet geuite gevoelens. Terwijl ook voor ons geldt: vertrouw op het proces!

Theory U

Vanuit mijn onderwijsachtergrond leerde ik werken met Theory U. Waarbij gesteld wordt dat een open mind, open heart en open will nodig zijn voor de transformatie. Door bewust te worden van wat we doen en wat de consequenties hiervan zijn kunnen we het proces in gang brengen. Door aanwezig te zijn in het nu en bewust te zijn kunnen we onze weg omhoog vervolgen. De inzichten krijgen vorm en ideeën worden geboren, we weten welk pad we willen volgen. We gaan oefen, proberen en leren tot we de manier hebben gevonden en we sterk genoeg zijn om onze vleugels te spreiden.

Be Do Have

Voor het coachen maak ik gebruik van het BE DO HAVE model. Die je ondersteund bij het transformeren. Binnen dit model ga je ervan uit dat je eerst moet weten wie jij bent, BEing, het zijnsniveau. Hiervoor moet je puur bij jezelf zijn, wat is voor jou belangrijk, welke kernwaarde spelen een rol in jouw leven, wat is het doel in jouw leven en welke intenties heb jij. De tweede ring gaat over wat jij doet, DOing. Welke gedrag laat jij zien, hoe reageer je en neem jij de verantwoordelijkheid over die acties. Wil je transformeren dan zal je moeten bedenken hoe je dat gaat doen. Door duidelijk te hebben wat je wil bereiken krijgt je transformatie betekenis, overtuigingen kunnen ons daarin belemmeren. Gedachten die we hebben weerhouden ons ervan om doelgericht te werk te gaan. Dus wil je echt in een bepaalde functie komen of als ondernemer willen groeien dan zal je deze overtuigingen opnieuw moeten bekijken. Is het gedrag dat hieruit voortkomt helpend of weerhoudt het jou ervan om je doel te bereiken.

Zowel BEing als DOing zijn belangrijk voor de laatste cirkel, HAVE. Want wanneer het zijnsniveau en de keuzes die daaruit voortkomen niet meer belemmeren kunnen we de doelen behalen, je wordt beloond voor jouw prestatie.

De overeenkomst tussen beide modellen is eigenlijk simpel. Wie jij bent doet ertoe en door jezelf te leren kennen op zijnsniveau kun je overtuigingen blootleggen en nieuwe inzichten verkrijgen. Vanuit die nieuwe inzichten en ideeën kun jij je transformeren. En net als bij kinderen gaat dat niet geleidelijk aan, we maken sprongen, zijn gefrustreerd en moeten vol blijven houden om onze doelen te bereiken. En door net als de rups de tijd te nemen voor ons eigen proces, onszelf terug te trekken en tijd te gunnen om te transformeren krijgen we het vertrouwen en wordt onze prestatie beloond. We spreiden onze vleugels.

Bottom Line…

Verandering komt niet vanzelf, verandering is een proces. Een proces dat voor iedereen anders verloopt, waarbij verschillende gevoelens meespelen, maar we mogen allemaal vertrouwen op dat proces. Net zoals de baby die zijn eerste stapjes zet of de peuter die leert tellen tot 5.