Of toch niet?
We praten wat af dagelijks, soms bewust, soms onbewust. We kiezen woorden en maken zinnen. We proberen ons te uiten op een manier die ervoor zorgt dat andere ons begrijpen, maar begrijpen ze ons wel echt? Zeggen we wel echt wat we willen zeggen?
Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus.
Een vriendin vertelde mij dat dit boek echt een aanrader is. Het gaat in op de verschillen tussen mannen en vrouwen en hoe we daar mee om kunnen gaan. Zij heeft samen met haar man een mooie manier gevonden hun communicatie te verbeteren. Door beiden het boek te lezen en hier samen over te praten leren ze elkaar beter kennen, ondanks dat zij al lang samen zijn leren steeds meer over elkaar. De communicatie in hun relatie verbetert doordat ze elkaar leren begrijpen en leren hoe ze zich het beste kunnen uiten waardoor de ander hen begrijpt.
Mijn vriendin gaf als voorbeeld het aantal tips dat vrouwen elkaar geven. Wij vrouwen vinden dat helemaal prima en kunnen hier goed mee leven, terwijl mannen de tips als falen van hun eigen kunnen zien. Zij worden daar niet vrolijk van, zij krijgen het gevoel dat ze het niet goed doen. Terwijl wij vrouwen de intentie hebben om te helpen.
Tijdens de training die ik volg werd ook het gesprek gevoerd tussen mannen en vrouwen. Er werd ons gevraagd wat wij verwachten van elkaar, wanneer vinden we elkaar nu eigenlijk het mooist en hoe kunnen we ons het beste duidelijk maken naar elkaar?
De mannen gaven heel duidelijk aan dat directe communicatie het beste werkt voor hen. Dus vrouwen als wij iets willen, dan zullen we daar gewoon om moeten vragen. Draai niet om de pot heen, maak het niet mooier dan dat het is, maar zeg waar het op staat. De mannen kregen op hun beurt mee dat ze wat vaker door mogen vragen en aan mogen geven dat ze er zijn voor ons vrouwen. We hebben geen mening of advies nodig, maar een simpel: “Als ik iets voor je kan doen, dan ben ik er voor je.”
Communicatie zit in elke relatie
Niet alleen in liefdesrelaties is de communicatie belangrijk ook op ons werk en tegen onze kinderen lopen we tegen de verschillen aan. Even een klein testje:
Neem even een momentje. Doe je ogen dicht en denk terug aan een gesprek dat je hebt gehad met je leidinggevende. Bedenk je wat er werd besproken, wat wilde jij vertellen? Welke woorden heb je daarvoor gebruikt? En wat was het resultaat?
Als je nu je ogen weer opendoet, welk gevoel heb je dan over dat gesprek? Vaak denken we dat we de boodschap goed over hebben gebracht, maar in heel veel gevallen blijkt dat niet zo te zijn. De woorden die we gebruiken kunnen een andere betekenis hebben voor onze gesprekspartner of we gebruiken te veel woorden waardoor de boodschap verdrinkt in het aantal woorden dat uitgesproken wordt. Daarnaast kun je je afvragen of de tijd en plek dat je iets hebt willen vertellen niet het juiste moment was, omdat je in de gang stond en er heel veel mensen voorbijliepen, omdat iemand net uit een call kwam en nog niet volledig naar jou kon luisteren.
Op school heb ik hier regelmatig last van. Wanneer de kinderen wisselen van lokaal komen er standaard 3 of 4 kinderen bij mij staan die nog even iets willen vertellen. Kinderen zijn ongeduldig en over het algemeen kunnen kleuters niet goed op hun beurt wachten, waardoor ik de verhalen door elkaar hoor en niet de reactie kan geven die ze verdienen. Als leerkracht is het dan aan mij om de randvoorwaarden scherp te stellen. “Ik wil jouw verhaal horen, maar daar is nu te weinig tijd voor in de pauze wil ik graag naar je luisteren.” Is een antwoord dat ik vaak geef.
In de communicatie is misschien het luisteren wel het allerbelangrijkste. Toen jij dat gesprek had met jouw leidinggevende, heb jij toen geluisterd naar hem/haar? Heb je echt gehoord wat het antwoord was of heb jij echt de boodschap gehoord die voor jou bedoeld was?
Communiceren is luisteren, luisteren naar de woorden, luisteren naar de lichaamstaal en vragen naar de woorden die de ander gebruikt. Dus als je echt wil communiceren zul je ook echt moeten leren luisteren. En als je twijfelt vraag je door, laat zien dat je de ander wil horen.
Zoals mijn vriendin dat doet met haar man. Het is geven en nemen in relaties en je openstellen voor elkaar met de intentie om elkaar te mogen begrijpen.