Soms ben ik zo ontzettend klaar met mezelf. Ik blijf in hetzelfde patroon hangen, doe de dingen waar ik me comfortabel bij voel en ga alle angsten uit de weg. Bang om te falen, om voor schut te staan of niet meer geaccepteerd te worden door de mensen die ik liefheb. Ik blijf in mijn F*cking comfort zone hangen.
Aan de andere kant is die comfort zone ook wel lekker. Je hoeft niet na te denken over de dingen die je spannend vindt. Je weet wat er gaat komen en je wordt niet overdondert door verrassingen of onaangename gebeurtenissen.
Het is alsof je in je huispak op de bank hangt, je favoriete serie binged met een goed glas wijn en een borrelhapje. Het is gewoon wel lekker! Toch zijn er avonden dat je denkt: “Ik trek even een leuk outfitje uit de kast en ga op sjanternel!” Dan kom je uit je comfort zone!
Uit je comfort zone komen zorgt voor opschudding en reuring, maar het zorgt ook voor groei en ontwikkeling. Door uit je comfort zone te komen leer je omgaan met stress, alleen door stress te ervaren leer je hiermee om te gaan. Het vergroot je zelfkennis, denk maar eens na wat het allemaal met je doet en wat je allemaal over jezelf kan leren wanneer je uit je comfort zone gaat. Hoe reageer je in een nieuwe situatie, welke emoties komen daarbij kijken en welk gedrag vertoon jij? Je leert hoe flexibel je bent en hoe jij jezelf kan aanpassen aan situaties, dit vergroot het zelfvertrouwen. Je krijgt weer regie over je leven.
Door uit je comfort zone te gaan leer je om te gaan met je angsten. Vaak ervaren we onbewust veel wanneer we uit onze comfortabele positie komen. Daar staan we vaak niet bij stil, door heel bewust te kiezen om uit je comfort zone te komen kun je bewust inchecken bij jezelf. Wat gaat er door je heen, welke emoties ervaar je en hoe reageert je lichaam op die emoties.
Wanneer ik uit mijn comfort zone ga ervaar ik stress, angst en soms zelfs boosheid. Ik weet niet wat ik kan verwachten en daar heb ik moeite mee. Ik krijg nekpijn en hoofdpijn, hierdoor ga ik deze situaties ongecontroleerd aan. Ik vergeet te vertrouwen op mijn eigen kunnen. Mijn interne rem lijkt volledig verdwenen, ik reageer zonder na te denken, doe me dommer voor dan dat ik eigenlijk ben en ik blokkeer. Als ik pech heb begin ik ook nog te huilen. Dit is een extreem voorbeeld, maar wel waar gebeurt. Toen ik samen met een aantal collega’s een eindpresentatie moest houden voor de managementopleiding die we hadden gevolgd, namen mijn emoties het over. De hele presentatie hadden we goed voorbereid en ik was mijn stuk goed doorgekomen. Met knikkende knieën stond ik voor de bestuurder, blij dat we klaar waren. Tot een van de collega’s ineens een extra vraag ging beantwoorden en verwachtte dat wij dat allemaal individueel ook zouden doen. Ik blokkeerde volledig en kon alleen maar huilen…
De voorbereidingen hadden voor zoveel spanningen gezorgd, zo ver uit mijn comfort zone was ik dat mijn lichaam deze reactie gaf. Ik heb mezelf er doorheen geslagen, maar heb me lang geschaamd voor mijn reactie.
Nu ik terugkijk op die situatie kan ik er alleen maar van leren. Ik ben nu 5 jaar verder en voel me veel zelfverzekerder. Natuurlijk vind ik een presentatie geven nog steeds spannend, maar ik voel nu dat ik de kennis heb en heb vertrouwen in mijn eigen kunnen om rustig te blijven en kalm te reageren. Als ik nu uit mijn comfort zone moet komen doe ik dat vol overgave, hoe spannend het ook is. Ik check in bij mezelf, wat voel ik, wat ervaar ik, wat vertelt mijn lichaam mij en bepaal dan wat ik nodig heb om hier doorheen te gaan. Emoties moet je voelen, pas wanneer je dat doet leer je hoe jij er het beste mee om kan gaan.
Uiteindelijk komt daar groei uit, persoonlijke groei, groei die je de rest van je leven kan gebruiken om vaker uit die comfort zone te komen. Want je weet, de mooiste dingen gebeuren wanneer je uit je luie stoel komt!