Keuzes maken is niet een van mijn kwaliteiten. Voor veel situaties waarin kiezen een vereiste is heb ik een stappenplan bedacht waaraan ik me vast kan houden. Zo bestel ik in een restaurant het liefst het menu van de chef of houd ik het bij wat degene tegenover mij besteld. Soms dwing ik mezelf om altijd iets anders te kiezen, bij ijsjes en taartjes werkt dat vaak goed. Maar als het gaat om zaken waarbij ik geen plan heb dan kan het maken van een keuze mijn humeur sterk beïnvloeden.
Nu ik voor mezelf ben begonnen wordt ik aan de lopende band geconfronteerd met het maken van keuzes. Het indelen van mijn eigen tijden en dan zorgen dat je focus gedurende een dag bij de juiste taken blijft is zo’n uitdaging. Ik probeer mezelf, net als bij het kiezen van een gerecht in het restaurant, een stappenplan aan te leren. Het opstellen van een lijst met taken die gedaan moeten worden, waarbij ik aangeef wel taken prioriteit hebben, geeft mij houvast en zorgt ervoor dat ik effectief en doelgericht kan werken. De tijdmanagementmatrix van Covey is voor mij een goed hulpmiddel bij het maken van een takenlijst.
Het maken van een lijst is niet het enige wat structuur geeft. Op tijd opstaan, een ritme krijgen in de dag en pauzes plannen helpen mij een werkdag goed in te delen. Toch vraag ik me vaak af hoe anderen dit doen, komen zij ook wel eens niet van de bank? Hebben zij ook wel eens een dag dat je gewoon ‘niks’ hebt gedaan? En hoe erg is het eigenlijk als je een keer ‘niks’ hebt gedaan?
Die ‘niks’ is vaak niet écht niks. Althans daar probeer ik mezelf mee gerust te stellen. Je bent altijd wel bezig met kleine dingen of verliest je in die kleine dingen. Het maken van mijn website heeft mij dagen gekost, gewoon een plaatje op de goede plek krijgen of tot in den treure bedenken wel lettertype of thema het beste is (heb je ‘m weer, keuzes maken).
Tijdens de laatste Co-Creatie bijeenkomst kwam ik erachter dat ik een denk-type heb (enneagram). Ik heb altijd gedacht dat ik de meeste dingen op gevoel deed, blijk ik dus veel meer na te denken dan ik dacht…. ja…dan ik DACHT!
Dat was een openbaring en ik lijk nu bewuster na te denken. Mijn gedachten waren altijd veel en vaak aanwezig, dwalend door mijn hoofd, drukkend op de feiten die wazig werden door beelden die ik zelf creëerde. Door het besef dat ik meer denk, lijk ik mijn gedachten beter onder controle te hebben. Ik kan keuzes maken in welke gedachten realistisch zijn en welke gevoed worden door dwaalgedachten. Mijn groeipad naar type 9 (ik heb een type 6 met vleugel 5) lijken logisch en zichtbaar. Rust vinden in de realistische gedachten en vertrouwen hebben in mijn kunnen lijken een weg te vinden in mijn leven.
Deze persoonlijke ontwikkeling heeft ervoor gezorgd dat ik een knoop kon doorhakken. Doelgericht heb ik afgewogen wat de beste keus zou zijn voor mij. Het boek ‘De edele kunst van not giving a fuck’ heeft mij geholpen in het doelgericht denken. Ik heb meer focus op dingen die er toe doen. Dus doelgericht, met de matrix van Covey in mijn achterhoofd en mijn kernwaarden helder heb ik ervoor gekozen om op woensdag niet meer als leerkracht te werken, maar als coach!
Waar draait het dan om voor mij?
Ten eerste houd ik van mijn werk als leerkracht. Ik vind het fijn om in een team te werken, mijn creativiteit in te zetten bij het ontwerpen van lessen en geniet ik van de groepsvorming en ontwikkeling van kinderen op de basisschool.
Ten tweede ben ik gestart als coach. Het begeleiden van mensen, zowel op professioneel gebied als persoonlijke ontwikkeling vind ik geweldig! Het positieve wat tot nu toe overheerst aan het eind van een coachingsgesprek en de ontwikkeling die mijn coachees doormaken geven mij energie. Daarnaast wil ik me gaan richten op het geven van teamcoaching en teamtrainingen, daar moet ik tijd voor maken.
Ten derde staat mijn eigen bedrijf nu net en moet dit natuurlijk nog steviger neergezet worden. Ik heb daarin nog zoveel te leren en daarvoor wil ik graag in de keuken kijken bij andere ondernemers.
En tot slot, waar ik het vooral voor doe: mijn gezin! Als ik doe waar ik me goed door voel kan ik er zijn voor degene zijn die ik lief heb. Van werken krijg ik energie, en vooral die positieve energie heb ik nodig om niet alleen maar te werken, maar ook te genieten van L en P. En kan ik volop aanwezig zijn bij familie en vrienden.