Hyperfocus is het meest tegenstrijdige en onbegrijpelijke van ADD en ADHD, want als ik AD(H)D zeg dan denkt iedereen dat je extreem druk bent, je niet stil kan zitten en dat je altijd op “het podium” moet staan. Terwijl hyperfocus ook een kenmerk is bij AD(H)D.
Hyperfocus is een intense vorm van mentale concentratie. De aandacht is gefocust op een onderwerp of taak. Tijdens hyperfocus is iemand ongevoelig voor prikkels van buitenaf en heeft weinig of geen besef van tijd. Hyperfocus is dus een specifieke, intensieve vorm van aandacht.
Ik heb een haat-liefde verhouding met hyperfocus.
Er zijn momenten waarop ik hoop dat de hyperfocus mij komt helpen, als ik bijvoorbeeld iets moet schrijven of uitwerken dan is hyperfocus heel prettig. Je dompelt jezelf helemaal onder in het onderwerp of informatie die je op dat moment moet verwerken. Het werken gaat snel en vloeiend, zo voelt het in ieder geval, want doordat je tijdens een hyperfocus geen besef van tijd hebt kan het ineens een paar uur later zijn. Tijdens een hyperfocus ben je alert op de taak die je uitvoert, zo weet ik bijvoorbeeld dat blogs die ik schrijf tijdens een hyperfocus beter in elkaar zitten en inhoudelijk goed zijn, in tegenstelling tot blogs die ik niet tijdens een hyperfocus schrijf. Die herschrijf ik vaak meerdere keren, gaan van de hak op de tak en hebben geen duidelijk onderwerp, precies zoals mijn gedachten afdwalen lees ik dit terug in mijn werk. De hyperfocus geeft mij het overzicht en de stilte om een logisch verhaal te schrijven, zonder te veel poespas. Heerlijk als je veel te doen hebt en de tijd om je volledig over te geven aan de hyperfocus.
De keerzijde is dat je er totaal geen grip op hebt. Het is niet iets dat je zomaar kan oproepen. Hierdoor heb ik altijd het idee dat de hyperfocus precies komt op het moment dat ik er geen tijd voor heb. Om een voorbeeld te geven, hyperfocus komt vaak een half uur voordat ik weg moet of een afspraak heb. Ik denk dan nog wel even iets eruit te kunnen persen en doordat je dan zo lekker bezig bent verlies je de tijd uit het oog en kom je gehaast aan op je afspraak. Of wanneer je meerdere taken gepland hebt en door het verlies van tijd tijdens de hyperfocus maar 1 taak gedaan krijgt.
Na de hyperfocus volgt vaak de extreme vermoeidheid. Je vergeet alles als de hyperfocus aan staat, eten, drinken, plassen en pauze nemen komen niet in je op. Het kan zomaar zijn dat je in plaats van een halfuur knallen je anderhalf uur in dezelfde positie zonder te eten, drinken, plassen of überhaupt te bewegen bezig bent. Ik kom regelmatig bij de fysiotherapeut om de boel los te laten maken en een blijvende bochel te voorkomen.
Hyperfocus komt sneller wanneer je iets doet wat je leuk vindt. Ik puzzel graag, legpuzzels met 1000 stukjes vind ik heerlijk. Met fases maak ik meerdere puzzels in korte periode, tijdens het puzzelen verander ik in de hyperfocus zombie die vergeet dat er ook nog andere dingen (moeten) gebeuren in de wereld. Door langere periodes in dezelfde houding bezig te zijn, met aangespannen spieren en ingehouden adem voel ik achteraf de hyperfocus in mijn lijf. Nekpijn, rugpijn en op spanning in mijn schouders zijn een vervelende bijkomstigheid.
Toch weerhoudt het mij er niet van om me af en toe volledig over te geven aan de hyperfocus zombie!
Voor mij betekent een goede balans tussen werkzaamheden en ontspanning dat ik beter om kan gaan met de hyperfocus. Ik kies bewust voor het maken van een legpuzzel en wanneer ik een blog schrijf over een onderwerp waar ik erg in geïnteresseerd ben zorg ik dat ik voldoende tijd en rust heb om me volledig over te geven aan de hyperfocus. Een goede planning helpt mij hierbij.
Herken jij dit? Ontwaak jij ook regelmatig uit een hyperfocus? Lukt het jou niet om de juiste balans te vinden en blijf je taken uitstellen, maak je nooit iets af? Laten we dan samen de balans opmaken, zodat ook jij vrienden kan worden met de hyperfocus zombie!