Een ADHD brein zit vol met tegenstrijdigheden. Het ene moment ben je op zoek naar prikkels, terwijl je het andere moment niks kan verdragen en zelfs je eigen ademhaling je al irriteert.
Voor mij gelden die tegenstrijdigheden vooral in sociale situaties. Ik ben super sociaal, maar heb voldoende momenten dat ik liever even niemand om mij heen heb. In mijn werk ben ik een kei in het luisteren naar anderen, maar met vriendinnen praat ik ook heel graag over mezelf. Op een festival sta ik graag tussen heel veel mensen, maar wanneer Lewis op de bank tegen mij aan komt liggen word ik daar kriebelig van. En dan heb ik nog niet eens over de energie die je voelt als je met iemand praat…
De sociale radar van een ADHD brein
Misschien herken je het wel, je komt een kamer binnen en je voelt meteen dat er een spanning hangt, een bepaalde energie. Het maakt je ongemakkelijk en je kan jezelf geen houding geven. Dit kan gebeuren in groepen, maar zeker ook in één-op-één situaties. Het lijkt alsof wij er een speciale radar voor hebben.
Mensen met ADHD zijn behulpzaam en willen er graag bij horen. Maar vinden tegelijkertijd het omgaan met de energie van de ander erg ingewikkeld. Zo vertelde een coachee mij onlangs dat hij het lastig vindt wanneer hij een bepaalde energie voelt bij iemand, maar dat diegene dan juist het tegenovergestelde zegt of het gevoel ontkent.
Wat doe je dan? En hoe ga je daar zelf mee om?
Juist omdat we zo behulpzaam zijn en er graag bij willen horen hebben we de neiging om over de grens van de ander te gaan. Als je goed om weet te gaan met de sociale radar en het aanvoelen van de energie van een ander is het een gave waar we gebruik van kunnen maken. Vanuit intuïtie probeer ik altijd naar de coachee te luisteren en terug te geven wat ik voel. Op die manier ontstaan voor de coachee nieuwe inzichten en wordt zichtbaar welke patronen er zijn. Zonder mijn gevoel op te dringen aan de ander of voor waarheid aan te zien.
Ook buiten de coachsessies is mijn sociale radar een kracht. Een collega die zich niet zo lekker voelt, een leerling die geen fijne ochtend heeft gehad of die ene vriendin die niet durft te vertellen dat het eigenlijk niet goed gaat. Als jij jouw sociale radar goed weet te gebruiken kun je van grote waarde zijn voor anderen, want juist het benoemen van wat je voelt geeft ook een opening voor de ander om diens verhaal te doen.
Van sociale drukte tot lekker in mijn eentje
Ik hou van de drukte, van een feestje, een festival of spelende kinderen op een schoolplein. De prikkels de energie en de gezelligheid kunnen mij een enorme dopamine boost geeft. Wanneer mijn Jenga toren op wankelen staat kies ik er soms juist bewust voor om mensen op te zoeken om even helemaal op te gaan in de menigte. Ik kan rustig dansen met mijn ogen dicht tijdens carnaval of op een festival. Dat is puur genieten en tot rust komen.
Maar zet je mij in een menigte op schiphol of in een drukke supermarkt dan krijg ik de kriebels. Ik kan er geen extra taak bij hebben, want ik ben binnen no time afgeleid door wat eromheen gebeurt. Ik krijg er de kriebels van, val stil en kan mezelf verliezen in de massa.
Na een periode waarbij ik veel in mensen massa’s heb gestaan ben ik toe aan tijd alleen. Even helemaal niemand om mij heen, rustig sporten, een wandeling in de natuur of op de bank met een fijne serie. Dat is ontspannen op een andere manier.
Tegenstrijdigheid van ADHD
Het is nooit het een of het ander, het is een combinatie van drukte en stilte. Net zoals de drang naar verandering of prikkels. Het is nooit helemaal het een of het ander er moet een balans zijn tussen beide. Door telkens bij mezelf in te checken wat ik nodig heb weet ik deze balans te behouden en zorg ik ervoor dat mijn Jenga toren overeind blijft staan!
Jij kan ook die balans vinden en vasthouden. Door jouw Jenga toren te leren kennen en te weten waar jij energie van krijgt van oplaadt. Daarmee kan jij een balans creëren die jouw Jenga toren een stevige basis geeft.