Het afgelopen jaar schreef ik 24 blogs en ik had nooit verwacht dat ik dat zou kunnen. Twee keer per maand een onderwerp bedenken en daar ook nog iets zinnigs over schrijven. Alle gekke gedachtenkronkels sorteren en in een logisch verhaal op papier zetten. De boodschap van elke blog moest telkens weer anders zijn, maar altijd prikkelend en vanuit openheid.
Voor mij geen filter over mijn leven, maar een echt verhaal. Toen ik net begon als coach waren mijn kernwaarden: vertrouwen, rechtvaardigheid en veiligheid. Ik merk nu dat daar verandering in aan het komen is, want waar al deze kernwaarden voor mij naar verwijzen is authenticiteit. Echt zijn, jezelf zijn en jezelf op die manier uiten.
Schrijven helpt mij daarbij, het helpt mij met het structureren van mijn gedachten. Door op te schrijven wat ik denk ontdek ik welke gedachten helpend zijn en welke gedachten mij belemmeren. Ik stel mezelf de vraag of ik dit nu wil of dat mijn ego erachter zit. Mijn ego vindt het belangrijk om door iedereen geliefd te worden en mijn ego vindt sociale status erg interessant. Daarnaast kom ik er door het schrijven achter of mijn saboteur zijn werk doet. Mijn saboteur komt op belangrijke momenten uit zijn kooi, om mij te vertellen dat ik niet goed genoeg ben. Hij blijft dat herhalen net zo lang tot ik zelf ga geloven.
Het schrijven van blogs heeft iets therapeutisch, hetzelfde merk ik als ik gecoacht word. En voor iedereen die het zich afvraagt, coaches laten zich ook coachen! Het helpt om dicht bij jezelf te blijven, het houdt je ego en saboteur op afstand en geeft je nieuwe inzichten. Gecoacht worden betekend niet dat je kapot ben en gemaakt moet worden, maar coaching richt zich op dat wat er al is en richt zich op het vergroten van kwaliteiten en kansen. Zo blijf je jezelf constant ontwikkelen binnen jouw capaciteiten en kaders. De randen worden opgezocht en af en toe voelt het ongemakkelijk en schuurt het, maar juist door doelgericht keuzes te maken leer je het beste uit jezelf te halen.
In elke blog die ik het afgelopen jaar schreef zat een stukje van mijn persoonlijke ontwikkeling. De onderwerpen plan ik, maar hanteer ik flexibel zodat ik blijf schrijven over dat wat mij raakt. Het viel me op dat de onderwerpen die mij raken terugkwamen in de gesprekken met mijn coachees. Elke coachee leert mij weer iets, door steeds nieuwsgierig te blijven geef ik de coachee ruimte om zichzelf te zijn en blijven we denken in mogelijkheden. Tijdens de gesprekken richten we ons op een growth mindset.
Nu het einde van 2021 voor de deur staat reflecteer ik op het afgelopen kalenderjaar. Heb ik al mijn doelen gehaald? Welke doelen verdienen meer aandacht? Wat neem ik mee naar volgend jaar? Welke kernwaarde zijn voor mij belangrijk? Waar ga ik me op focussen?
Mijn doelen heb ik behaald en ik ben zelfs lief geweest voor mezelf, want een van de doelen heb ik uitgevoerd om vervolgens te concluderen dat het doel niet haalbaar is. Ook dat is reflecteren. Daarnaast zie ik dat er op bepaalde gebieden nog werk aan de winkel is, dat zijn meteen de dingend die ik uitstel en waarvan ik zeg dat ze minder belangrijk zijn, wat natuurlijk onzin is. Het is allemaal uitstel gedrag. Dus mijn eerste focus voor volgend jaar ligt op het doorpakken, niet lullen maar poetsen, niet uitstellen maar bijstellen, verder ga ik me focussen op het geven van trainingen en zal ik duiken in mijn eigen persoonlijke ontwikkeling door mijn deelname aan de training Meesterlijk Leiderschap. Kernwaarde die ik centraal ga zetten is authenticiteit! Laten we echt naar elkaar kijken en laten we onszelf echt laten zien, ben eerlijk naar jezelf en een ander en ben trots op wie je bent en wat je hebt!
En om meteen de eerste stap te zetten, 24 blogs, het is me gelukt. Volgend jaar worden het iets minder blogs zodat ik de kwaliteit kan bewaren en trouw kan blijven aan mezelf.
Ik duik verder mijn reflectie in en evalueer nog even door! Bedankt voor het lezen van mijn blogs dit jaar, het was heerlijk om jullie reacties te horen en lezen. Tot volgend jaar lieve mensen!